DAĞLAR UZAKTAN SEVER

DAÐLAR UZAKTAN SEVER
Yusuf Yýlmaz
Deniz hayattýr, deniz þifadýr diyorum.
Gelmedin.
Daðlarýn rüzgarlarýna beni tercih ettin.
Býrakamam, kartallar darýlýr,
Baykuþlar sevinir, dedin.
Çünkü ben bir Yörük Türkmen’iyim.
Karlý daðlara aþýðým.
Kar suyu süzüle süzüle daðlarýn eteklerine inende,
Ýçmezsem, kendimi yarým hissederim.
Gelinlik giymiþ,
Sarý kýr çiçeklerinin,
Bal damlayan dudaklarýndan öpmezsem, yaþayamam.
Sen denizde kal.
Ben bu daðlarýn aþýðýyým, býrakamam.
Daðlarý býrakýp sana koþsam,
O beni býrakmaz.
Olsun uzaklardan da bir birimizi sevebiliriz.
Denizin þýrýltýsýný, sen;
Daðlarda esen rüzgarýn sesini ben, hayal edebiliriz.
Bilirsin, “his dünyasý” diye bir þey var.
Gözlerini kapadýðýn da ,
Yüreðine konan bir kelebek,
Aðlarken baþýný okþayan müþfik bir el,
Uzaklarda da olsa,
Daðlara bakýp bakýp,
Ýçinde yanýp yanýp sönen sevgi ateþi…








Sosyal Medyada Paylaşın: