seni gördüðüm zaman, aðzým kulaklarýma varýyor!.. gözbebeðim kulak mememden süt emiyor, içimdeki çocuk bana da bana da diye yalvarýyor!... seni gördüðüm zaman, hayallerim karaya çýkýyor, yelkenlerim suya iniyor!.. Nuh hasedinden çatlýyor adeta, kurt kuþ benim gemime biniyor!.. seni gördüðüm zaman, filozof kesiliyorum birden... kafa yoruyorum dilin nasýl böyle tatlanmýþ diye, yanaklarýn nasýl böyle allanmýþ?.. yok hayýr, topraktan böyle bir þey kesinlikle çýkmaz!.. çok merak ediyorum, Allah seni yaratýrken acaba ne kullanmýþ?..
Sosyal Medyada Paylaşın:
MAHMUT TURAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.