Acýdan alev alev içime bir ân düþtü, Arman ile kavrulan kalbime levhan düþtü, Sazýmýn tellerinde naðmeye nalân düþtü.. Gülüþlerim kayboldu çehreme ahzan düþtü
Gülizar da gülüme bülbül-i figan düþtü, Gazel oldu baðlarým bahçeme hazan düþtü.. Gönlümün köþesinde köþküme viran düþtü.. Aþkla yanan baðrýma ateþ-i suzan düþtü
Gam ile doldu hanem payýma firak düþtü, Can’a Canan bildiðim yolumdan Irak düþtü.. Dost sandýðým azlem den araya nifak düþtü, Göz ile vurdu âlem aþka suizan düþtü
Gün batarken Ufkuma leyal-i hasret düþtü, Akýp giden zamana ahir-i hayat düþtü.. Vakit doldu son demde eþrat-ý saat düþtü, Ziyan olan ömrüme mahþer-i mizan düþtü..
Seyyal Tanýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seyyal TANIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.