Sazlýklarla kaplý bir gölcük, Aheste aheste akan bir çay, Ýrili, ufaklý su birikintileri, Berrak ya da çamurlu; Mekan olur kurbaðalara. Baþlarlar hep birlikte Ku vak vak vak diye...
Kurarlar doðanýn en büyük korosunu; Baðýrýrlar hep! Ayný tondan... “Sol” notadan olmalý sesleri, “Fa”ya çýkmazlar asla, Ýnmezler “la” ya da. Tam bir kakofoni! Ýþkence gibi gelir, Yorarlar kafayý!... Yine de etmem þikayet...
Sesli sessizliði yaþatýrlar bana. Hatýrlarým baþ baþa olduðumu doðayla, Huzur bulurum seslerinde!... Onlarla yaþarým, Hayallerin en renklisini. Müjdelerler bana Saðlýðý, variyeti, Aþký, sevdayý. Kurbaðalar, Kurbaðacýklar...
Ömer Adar-2020 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Adar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.