Bir beþik kursan sol yanýnýn
zembiline,
en zula yerinde sallasan beni..
ve,
aðýtsýz uykulara dalsam kollarýnda
gecenin sonsuzluðunda...
körpe bebek misali sýzýp sýðýnsam
sinene..
vuslatý emerken teninden...
visali ninniler söylese
yüreðin...
sökmese þafaklar,
aðarmasa tan yeri,
teninin ter ýtrýnda gecelesem,
uyanmasam...
O kadar uykusuzum,
o kadar ihtiyacým var ki
Ozan FÝGANÝ
24.07.2020
Amasya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.