Annem! Hayatla tutuþtuðum kavgada, Ayaðým her sendelediðinde, Ya da bulutlar gözlerimden içeri girip Baþ köþeye kurulduðunda, Yaðmura kesmiþ gözlerinle, Ve titrek sesinle, Yeniden güneþe sarýlmamý saðlayan kadýn...
Annem! Adil olmayan hayatlar yaþadýðýmda, Yahut da yüzyýlýn yasýný, Tuttuðumu sandýðým zamanlarda, Ýçimdeki kanayan kadýný güneþle buluþturan Kýrýlamayacak dal...
Annem! Bir dilim salçalý ekmek kadar yakýnsýn bana Beyaz tülbentin Ve ak saçlarýnla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nihal Bıkım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.