Ýlk doðuþ, ilk görüþ, ilk dokunuþ, ilk gözyaþý ve fýtrat. Görebileceðin tüm güzelliklerden daha hoþ, Fitnat. Kardeþlik ortasýnda açýlan narin bir çiçek, bin tat. Kimine acý zehir, kimine baldan da tatlý badat.
Bu hal üzere damla damla düþülmüþtü yeryüzüne. Böylece dere, nehir, göl ve deniz olundu yarenler. Kuyuya atýldýk bir an, hâlbuki suyduk, niye ene? Ah, büyütüldü o kuyu yolunda þu kadar hasetler!
“Ol” dedi olduran, kuyudan bir dünya hasret çekildi. Suyumuz on paraya bedel satýlýrken tüccarýna, Güven de bitti, vicdanlarýmýz da hesaba çekildi. Suyduk biz, gide gide elbette bulurduk bir yoluna.
Zerre zerre buharlaþtýk, tüccarýn elinden de çýktýk. Buhar olma vakýasýndan yaðmurluða geçiverdik. Yaðdýran “Düþ” dedi, yine yeniden yeryüzünde pýttýk. Tohumlarý nüfuz ettik, filizlendik ve de serpildik.
Taþlara düþtük, her birini çatlattýk, yosun baðladýk. Biter mi çile, orman olunca, kesildik odun olduk. Taþlarýmýz taþýnýnca üst üste binip duvarlaþtýk. Þehir þehir her haneyi vardýk, serinlik, sýcak olduk.
Aðladýk ve yeniden su olup, özümüzü bulduk da, Dolup dolup taþýverdik, derelere, nehre dönüþtük. Þehvetle içmek isteyenlere mani kýlýnýnca da Toprak serpildi bir de baktýk ki çamurla bir göründük.
Bir gece Firavunun düþünü de girdik huzurunu da Tabir eden de olduk, tabir edilen de böyle gördük. Kýymete geldik, hayret edildik, gözü kamaþtýrdýk da Dile geldik, sevdik, sevildik, gönle girdik, böyle gördük.
Kuyudan Saray’a kadar baþkalaþým adý mürüvvet. “Ol” diyenin her lisanýndan haber verdik, bir nübüvvet. Dönüp dolaþýp kardeþliðin vuku bulduðu uhuvvet. Evlât acýsýnýn son bulduðu Yusuf olduk, ettik davet.
Mesut TÜTÜNCÜLER 23.07.2020 DENÝZLÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.