O günün sabahýnda, Yýldýzlardan bir gün doðdu. Toprak yorgundu. Gökyüzünden serin serin sular süzüldü. Topraðý emzirdi. Bereket tohumlarý yeþermeye baþladý. Kekik kokulu bir rüzgar esti Baþaklarýn üstüne.
Topraðým, topraðým, Geldiðim yer gideceðim yerim. Bir tohum gibi Baðrýna gömülür yüreðim. Analar babalar unutulur da Unutulmaz giden topraðým. Ýste benden her þeyim, Caným, ciðerim… Fakat isteme benden, Vermem, bir karýþ topraðým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.