Ruhumu zincirledim sevda otaðýndayým,
Bilirim her derdime ondan baþka yok çare!
Anlatýlmaz bir aþkýn çýkmaz sokaðýndayým,
Derdimi söylesem mi söylemesem mi yâre!
Onu görmediðim gün ateþ yanar bu tende,
O benim en kýymetlim kýymetlisiyim ben de,
Sevdayý ilmek ilmek iþledik kýrk desende,
Onunla onsuz olmak sinemde ayrý yâre!
Sessiz çýðlýklarýmýn mehtaptaki sesiydi,
Gönül çeþmelerinden akan aþk badesiydi,
Yüreðimde göveren aþkýn ifadesiydi.
Öyle sevdalandým ki eyledi pare pare!
Bu aþkýn sancýsýný yýllardýr çektim durdum,
Derdimi diyemedim derdiyle yaram sardým,
Gözünün kahvesini yüreðimde kavurdum,
Kalbim çekmez bu yükü ortalýkta biçare!
Þurada bir sevdiðim var diyerek beklese,
Ara sýra uðrasa kalbimi tekletmese,
Hayatýn yokuþunda boþa emekletmese,
Sözlerine yandýðým ahu gözlü mehpare!
Ankara-17.07.2020
Ümit Zeki SOYUDURU