üzerimde mahalle baskýlý tiþört
elimde iki ekmek
aðzýmda uzun samsun
pencerene bakýyorum
patiskalarý aralarsýn diye amma
bu defa da yoksun
aklýma çelme takýyor tek kale maç yapan
o çelimsiz çocuk
üç basamaklý merdivende
demini alýyor yokluk
gün cumartesi
vakit ikindi
çardaða atýyorum kendimi..
asma yapraklarý arasýndan dikizliyorum
avlunuz çýrýlçýplak
kuyunuzda su
perdelerde rüzgar
sende tül uykusu
adýmýz çýkmasýn diye adýmla yan yana
dikkat ediyorum hep
attýðým her adýma
ama þu rüzgar tenini yalayýp
kokunu taþýyor ya tenhama
eli kulaðýnda biliyorum
çoktandýr havadan nem kapýyor bulutlar
korkarým yaðmur þakýyacak kuþlardan evvel
sis çökerken sýrrýna
gölgeni topla
gel
þeytana çelme takýyor bak, günahýn file" bekçisi
seyrine doyum olmaz
yakarsan o ateþi..