Kalabalık Yalnızlık

Ýstemem artýk kimseyi
Kalabalýklarda yalnýzlaþmaktýr emelim
Nasýl olsa yok kolumdan çekenim
Ýstemem artýk kimseyi
Kalabalýklarda yalnýzlaþmaktýr emelim

Düþünmek hali hayati konseyi
Bazen bariz uçarý kementim
Bazen de inadýna kör ve aksiyim

Yaþadýðým kaleleri köyleri heryeri
Yaktýlar yýktýlar kaldý temelim
Hasýl oldu hastalýða zehirim

Özlerdim o güzeli yazardým þairimsi
Uzaklardan seslenirdi bana duyardým
Bilirdim beklerdi ama ben ötelendim

Duy artýk sesimi ey dost
Görüntüm kaybolacak yoksa benim
Sen her zaman sensin ben her halde senim

Vakit geçiyor bak az kaldý
Tutsaklýkla sulanmak üzere hürriyetim
Aþa ve aþka kalmadý matemim

Yürüyorum yalnýzlýða yol yol
Her yolda býrakýyorum biraz kalabalýðýmý
Toprak yoluna girdiðimde kavuþurum yârime
Ýsterim onu
Kalabalýk yalnýzlýklar içinde.


Mart 2015
Sosyal Medyada Paylaşın: