YAĞLI KENDİR
Savcý olmuþ köþe baþý nalburu,
Yaðlý kendir ölçmüþ biçmiþ bu cana…
Köze eler kanlý darbe kalburu,
Vahþet dörtnal haber oldu cihana…
Çat kapýdýr kalleþ ölüm bu elde,
Kan kusturur çalar zulüm her telde,
Üzme beni dik dur gülüm zor yelde,
Gücüm sensin boyun eðmem fermana…
Demir kapý tel örgüyü aþarsýn,
Dört duvardan boz tavandan taþarsýn,
Þu ranzamda beni görsen þaþarsýn,
Aklýmda sen direnirim zamana…
Her düþümde baþucumda nefesin,
Sevdamýza gücü yetmez kafesin,
Yüreðimin menzilidir adresin,
Çile biter gönül varýr limana…
Cantekin der; gerek yoktur siteme,
Düþman gözler hasret kalsýn mateme,
Baðrým açýk senden gelen melteme,
Bir gülüþün döner canda dermana…
BURAM BURAM ÖZLEMSÝN KÂHTA’M Kitabýmýn elden geçirilen þiirlerinden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.