KÂHTA’M

Savurdu zulmün yelleri,
Mesken tuttuk gurbet elleri,
Yüreðimde bahar yazýn,
Öpücüðü tenimde ayazýn,
Mazi renkli kilimdir,
Kâhta beþiðim,
Adýyaman ilimdir…

Çocukluðumun þirin ilçesi,
Gül açardý gönül bahçesi,
Büyük çoðunluk sanki tek can,
Paylaþýlýrdý acý sevinç heyecan,
Emek koþardý ekmeðin peþinde,
Isýnýrdýk dostluk ateþinde,
Kavrulurduk kendi yaðýmýzla…

Büyüdük çocuk yaþta,
Sorguladýk sorunlarý,
Güzel yarýnlar düþledik,
Umudu gümüþledik,
Darbenin kanlý paþalarý,
Ahtapotun maþalarý,
Kafeste balyoz oldular…

Soldu binlerce fidan,
Kanýmýzla boyandý zindan,
Bir yanýmýz mülteci,
Topraða düþtü bir yanýmýz,
Çoðumuz sürgün gülü,
Kullanýldý çoðu cahil,
Keklik zulmün bülbülü…

Döndüm sana Kâhta’m benim,
Hormonlu büyümüþsün,
Çoban saðar koyunu,
Dertler aþmýþ boyunu,
Bir hal olmuþ özüne,
Düþmüþsün yokluk közüne,
Solmuþsun bak yüzüne…


BURAM BURAM ÖZLEMSÝN KÂHTA’M Kitabýmýn elden geçirilen þiirlerinden.

Sosyal Medyada Paylaşın: