Ayasofya

AYASOFYA

Zincirlerin kýrýldý hürsün ey ulu mabet,
Kapýlarýn açýldý vazifemiz icabet.

Bu günleri gördük ya çok þükür Rabbimize,
Mutluluktan tad geldi gülerken dilimize.

Seksen altý yýl sürdü çok hüzünlü bekleyiþ,
Acýtan imtihandý sabra çile ekleyiþ.

Ýstanbul’un fatihi gazý sultan Mehmet han,
Cami yapýp vakfetmiþ biliyordu tüm cihan.

Fethin sembolü oldu þanlý geçti asýrlar,
Ayasofya yanýnda sönük kaldý kasýrlar.

Ümmetin hafýzasý nurlandý ayan beyan,
Ehli salýp diliyle konuþulur hezeyan.

Kininden çatla Roma gönlümüz sürür dolu,
Ayasofya muþtudur gururlu Anadolu.

Mabetler taþ olsa hayat bulur ruhuyla,
Þuurdan nasipsizler uluyor güruhuyla.

Kül olmadan harlansýn fetih ruhu yeniden,
Vahþeti denk olanlar ayrýlsýn medeniden.

Þimdi çetin imtihan ümmetin gençliðine,
Davet günde beþ vakit salâlar dinçline.

Dol artýk ayasofyam secdeli alýnlarla,
Maziye de selam dur müjdeli yarýnlarla.

Üstümüzden atmazsak ataleti gafleti,
Sürünürsek yerlerde bulamayýz saffeti.

Baþ kaldýrdý bu millet zilete esarete,
Hayran kaldý bu ümmet baþtaki cesarete.

Yeni bir sayfa açtýk besmeleyi çekerek,
Artýk engel dinlemez tökezlemez Tekerek.

Ayasofyam sen dik dur devrilmedik tümsekte,
Üstada selam olsun baþlarýmýz yüksekte.

Mehmet Demirel 17.07.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: