ne zaman aþk düþse içe bil ki gerisi denizlerin bile söndüremeyecegi yangýn bende ki alevler yüzümün en ürkek yerine inen bir tokat. alevi ve tüm tasvirlerini içime düþürsen aþk içimden düþer yürek kýzýl kor bir boþluga öykünür.
elim yanagýmýn çukurlarýn da her gezindigin de ansýzýn bir adam ölür alevin korunda hadi dokun yarama korkuyorum üþüyorum yalnýzým çocuðum kaçýyorum kaçtýgým her kucakta boþum ve bütün kucaklar boþ üþüyorum ört üstümü okþa saçlarýmý korkarým yanacak ellerin.
Handan Kýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın:
*revnak* Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.