hikayeye baþlanýlan en üst katýn balkonundan yazýyorum þiiri
boþluða ve hiç kimseye
boþluklar beni doðruluyor
güneþin demirlikleri bronzlaþtýrdýðý bir öðle vakti
beyoðluna tutunuyor hayat
hikayenin þiirle oynaþmasý
bir hayli uzun sürüyor zihnimde
ne zaman gideceðim diye bakýyorlar bana
ne zaman birbirlerine karýþacaklar diye bakýyorum kendilerine
yüksek topuklu bir kadýn karýþýyor
perdeleri sigara dumanýndan sararmýþ odanýn tahta zeminine
bizim bakýþmalarýmýz arasýndan
süzülüyor beyaz bir güvercin
boþluða ve hiç kimseye
hikayenin kendi gizli bölmesinde zulasý
þiirin kendi içindeki tutarsýzlýðý
çýldýrtýcý bir ahenge dönüþüyor
ikindinin çöreklendiði vakitlerde
asýrlýk bir acýyý ballandýrýyor
batan güneþ
geçen zaman
susan kadýn
beni tekrarlayarak kabuðunu deliyor þiir
ekþimsi insan terinin yayýldýðý merdivenlerde
kükürt ve küf kokusu
hikayede alçak gönüllü bir kadýn
þiirde yüksek ökçeli bir adam
apartman boþluðuna ve hiç kimseye
. Siyah Giyen Adamlar .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.