piyasasý bitmiþ
eski yunandan kalma bir acý
hala içimi sýzlatan son senfonisi mozart’ýn
taraklanmýþ örülü saçlardaki çözümsüzlük
araklanmýþ bir kurþun bu böðrüme saplanan
klasik kamikaze
hem hýzlý
hem aheste
beynimin derinliklerinde viyolonsel
pardon matmazel
zili ben çalýp kaçmadým
çocukluðumdan kalma komplekslerim paçamda çamur izi
ne bir rüya gördüm
ne de hayra yordum rüyalarý
son tren üçüncü mevki dolu
bu yüzdendir taþ atmalarým aralýksýz
camlarýna vagonlarýn
aynada cahil cüce
aksine bakýp konuþan deli
kendi gölgesinden korkan bedevi
daha yazýlmamýþ kara kitabýmýn
kýzýl güllerinde önsöz olmaya istekli kýrmýzý baþlýklý kýz
asri mezarlýklarda dolaþan geceleri
ýþýklý panolarda serseri, piyano
neonlarda haydutluk düþüncesi
h/içilmiþ hayatýn kenarlýklarý
bir orkestra þefi gibi hakim, vakur ve kendinden emin
polis telsizlerinde bu aþkýn tutanaklarý
camlarý kýran fýrtýna
perdeleri söküp korniþlerinden,
bir yol bulup odama gelen hayalet
aç badi aç kapýlarý
koþ lola koþ açýklara
sök kalbimi þimdi yerinden
kanýmý yerlere akýtmadan
bir dar geçitten geçtim bu sabah
ayaðýmda pranga
dilim lal
kozasýný bozunca týrtýlýn
eðlencesini mateme çevirince akþamcýnýn
kilitleyip cezasý budur deyip
içimdeki çocuðu içime
nefeslerim dalgalý gelir
adým atýþlarým soluksuz
bir sokak lambasýnýn ihanetinden kaçar gibi
altýna iþeyen yaramaz annesinden azar iþitir gibi
masalarýn altýna saklandým ömür boyu
elemsiz bakýþlarýmda uçan balon
dalýp giderdim alice harikalar diyarýna
ýslaklýðým kuruyana kadar
tereciye tere satmalarýmýn ayyuka çýktýðý yýllardý
babamýn omuzlarýnda izlerken hayatý
tepetaklak yuvarlandým hiç beklemediðim bir anda,
tam ortasýna bir sokaðýn
camdan deðildi ellerim
herkes bu yüzden kýrýldýðýmý zannederken
baþka sebeplere hayrandý kýrgýnlýklarým
okuyanýn damaðýndaydým oysa
halkalarý atmaya baþladýðýmdan beri lunaparktaki sigaralara
bütün þiirlerim tuzsuz
yalan yanlýþtý yazýlanlar
ikinci sýnýf bir lokantanýn vitrininde
az pilav üstü piyaza
teypte sanat müziði
vazgeçilmezi öðlen vakitlerinin
uzak ihtimaller cýzýrtýsý kulaklarýmda eski yunandan kalma
ve hala içimi sýzlatan son senfonisi mozart’ýn dudaklarýmda
. Siyah Giyen Adamlar .
Uðraþamam dünümle ve dünümdekilerle
ben yarýna bakarým yanýmdakilerle.
Cemal Süreyya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.