Boðazýma düðümlenirken heceler, Henüz ay doðmamýþtý. Karanlýktan korkuyordu gölgeler. Ayaklarýma kelimeler batýyordu. Çekilmediler yollarýmdan, Hep benimleydiler. Ben inledim onlar inlediler.
Eðilip tek tek, Temizlemeye kalktým. Ýzin vermediler. O yüzden pýtraklý tüm yazdýklarým. Ýnsancýklar beðenmediler, Yalnýz kaldý yalnýzlýklarým. Gönlüm kelime yarasý, Pýtrak dolu ayaklarým.
Nereden de aldým elime kalemi, Ýstesem de býrakamadým… Benimle mezara gidecek pýtraklarým. Ankara,02.07.2008 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.