DİRİLİŞ KANDİLLERİ

O gece aziz vatan can evinden vuruldu
Pýnarlarýn baþýna Haþhaþiler kuruldu
Hýyanet mahfilleri inlerinden çýktýlar
Kardeþliðe kurulan köprüleri yýktýlar
Candan aziz yurduma haramiler dadandý
Gerisi teferruat, söz konusu vatandý
Köprü ve meydanlarý hain eller tutmuþtu
Batý iþbirlikçisi mâziyi unutmuþtu
Meydanlar yangýn yeri, kudurmuþ bir mahþerdi
Zeynepler ve Türkanlar niceden daha erdi

Gönül payitahtýný zannettiler Halepçe
Vurmak mümkün deðildi umutlara kelepçe
Ýhlasla yýktýk yola, binler olduk birlerle
Kutlu zeval burcunda çoðaldýk tekbirlerle
O karanlýk gecede nice yiðit sýr oldu
Zaman geçmek bilmedi, saatler asýr oldu
Yusuf Yüzlü melekler kuyulara düþtüler
Leþ kargalarý yurdun baþýna üþüþtüler
Ýhanet içindeydi gözü dönmüþ neferi
Gebeydi, düþük yaptý; bu son Haçlý seferi

O gece meydanlarý zalimlere dar ettik
Kanla sulanan yurdu kendimize yâr ettik
Cennetin kapýlarý o gece aralandý
Kimisi þehit oldu, kimisi yaralandý
Kimileri Metin’di, kimileri Erol’du
Ýlhanlar, Abdullahlar bu vatana yâr oldu
Kimi ana kuzusu, kimi körpe bebeydi
Zifirî karanlýklar tan vaktine gebeydi
Köklerin yangýnýnda ölüm yaðdý göklerden
Sonsuza kanatlandý, ruh kurtuldu yüklerden

Bozguna uðratýldý Ebrehe’nin filleri
Tarih elbet yazacak katil ve gafilleri
Bu kalkýþma Batý’nýn iþlerine yaradý
Bir millet devleþince cüce delik aradý
Göklerden yýldýz yaðdý gecenin karasýnda
Bir millet nefes aldý nalla mýh arasýnda
Köprüler dile gelse, ne söylerdi dilleri
Geceyi aydýnlattý diriliþ kandilleri
Ýhtilâl gecesinde tiranlar dize geldi
Daðýldý karanlýklar, yüzsüzler yüze geldi

Meydaný terk etmedi önden giden atlýlar
O gece arþtan indi nur yüzlü kanatlýlar
Dillerde vatan aþký, yüreklerde hâr vardý
Hesabý çabuk gören yüce bir Kahhar vardý
Üstümüzde gölgeydi rahmanlar ve rahimler
Nemrut’un ateþinden korkar mý Ýbrahimler?
Merhamet çeþmesinin oluklarý kurudu
Gözü dönmüþ caniden Rabbim bizi korudu
Ýflas etti pazarcý, ihtilal pazarýnda
Her ne varsa tüketti hakikat nazarýnda

Akýl fukaralarý biat etti zalime
Zihin tutulmasý bu, idrakler lime lime
Lanetlendi eþkýya, hak katýnda kýnandý
Çaðýn Ýsmailleri, bir kez daha sýnandý
Temmuzun sýcaðýnda gök kýrmýzý, yer beyaz
Zalimlerin þerrinden Hakk’a eyledik niyaz
Þehit arþa yükseldi, yüzü kardan ak oldu
Sonsuzluk yolcusunun kefeni bayrak oldu
Düþük yaptý ihanet, bir darbe ölü doðdu
Doðdu Ýslâm güneþi, karanlýklarý boðdu

Bu milenyumun çaðýnda yaþandý Kerbelâlar
Selâlar okununca def edildi belâlar
Haþerelere karþý kuruttuk bataklarý
Belini doðrultamaz hýyanet odaklarý
Barýþ güvercinleri sebillerde can verdi
Bayraða al rengini, akýtýlan kan verdi
Yiðit, komutanýndan aldý kutlu emiri
Tarihler þanla yazdý Ömer Halisdemir’i
Hiçbir söz anlatamaz yüreðin melâlini
O gece görmeliydin Ömer’in celâlini

Ulubatlý Hasan’ý kendine örnek aldý
Otuz kez muþtulanan yiðit uykuya daldý
Þanlý bir destan yazdý peygamber ocaðýnda
Gonca, güle dönüþtü topraðýn kucaðýnda
Bu asýk yüzlü çaðda, bulmak zordur dengini
Görmeliydin o gece koç yiðidin cengini
Gül kokan yarasýndan oluk oluk kan aktý
Can evine düþen çýð, nice yürekler yaktý
O gece çað deðiþti, kutlu çaða atlandý
Yiðit kahpe kurþunla sonsuza kanatlandý

Ömer, soylu kavgada vatana kurban oldu
Karanlýðýn ardýndan gün eriþti, tan oldu
Þanlý berat çýkardý melekler avucundan
Feryat figan yükseldi divitimin ucundan
Ülkeme salya sümük saldýrdý vatansýzlar
Bu acý karþýsýnda taþ olsa vicdan sýzlar
Daðýldý karanlýklar bir ay doðdu geceye
Kâinata sýðmayan, sýðdý iki heceye
Vatanýn Mecnûnlarý veda etti Leylâ’ya
Tevhit ve tehlillerle kavuþtular Mevlâ’ya

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: