Bir kente tutsak-1
Tutsak yaðmurlar düþer bu kente
Kýymetsizdir sensiz doðan her Güneþ
Kül grisidir gökyüzü
Mor kokar sensiz tüm çiçekler
Düþbazdýr bu kentin geceleri
Þafak vakti hayallerim çalýnýr
koynumdan
Yoksundur ya sen
Üþürüm hem de bir baþýmayýmdýr
Öylesinedir nefes alýþ veriþlerim
Korkularým þahididir bekleyiþimin
Karanfil kokulu olsa da yalnýzlýðým
Hasretimi hecelerime sýðdýrýrým
Sevdamadýr tutsaklýðým
Kýþý ayný, yazý ayný bu þehrin
Yokluðunda küf kokar baharlarý
Tutuklu kalýrken karanlýk düþlerimin
gölgesinde
Çið taneleri büyütürüm kirpik
uçlarýmda
Mavi beyazdýr akasyalar
Gün batýmlarý hasretin rengi
Gözlerimde siyah beyaz resmin
Yokluðunu giyinirim duyduðum her
seste
Varsýn ýslansýn yanaklarým derim
Kahrýmý salarým þehrin tüm
sokaklarýna
Vedalarým kayýpsýz
Gönlüme düþen sevdam ayýpsýzdýr
Kahýrlar yaðsa da bulutlardan
Ýlk hevesimin tutkulusu
Son sevgimin mahkumuyumdur
Mazeretime beyandýr yokluðun
Senden sonra hep üþüdüm bu þehirde
Biliyorum yine ses çýkmayacak senden
Biliyorum sen yine gelmeyeceksin
Azalttým vuslat dualarýmý
Yakýnda kalemimi de kýracaðým…
Bu kenti adýný da unutacaðým…
Sessizce gider~
02:53 #Kayseri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.