NEREDE ÇOCUKLUĞUM?

Hani yarýn bayramdý, çat kapý geldim anne
Doya doya uzansam dizlerine!
Suçumdan bahsetmezdin, ceza mýdýr yokluðun?
Ne taze mahlep kokusu...
Yosun tutmuþ tahta oyuncaklarým.
Soðurulmuþ hatýralar
Hep mi susacaksýnýz, nerede çocukluðum?

Umarým düne dair bir þeyler konuþurlar
Damlarda yuvalanmýþ üveyikler, kumrular
Ben de bu evde doðdum.
Ekmeðimi bölüþürdüm kýþ boyu
Dar sokaklar ýssýz, mevsim ilkbahar
Neþeyle uçarsýnýz, nerede çocukluðum?

Patiska mintanlarla, kara lastikler giyer
Yamaçlarý, düzleri hasýra çevirirdik.
Gah düþtüm, gah doðruldum.
Deðiþmiþ mi tabiatýn karakteri, dokusu?
Bir yudum suya aç, kadim topraklar!
Salýncaklar kurduðum kestane aðaçlarý
Yaðmurda saklardýnýz, nerede çocukluðum?

Teðet geçerdi acýlar, cenaze alaylarý
Hayata dair baþka ümitlerimiz vardý.
Minyatür kaleler, köprüler kurdum
Ezbere koþardýk okul yolunu
Fi tarihinden kalma Arnavut kaldýrýmlar
Ayný kulvardasýnýz, nerede çocukluðum?

Vaktiyle bu civarýn en gözde bekarýydý
Boþuna sevmiþim Güzide Ablayý.
Saçlarýna beyaz güller takardým
Baþýna taç yapmýþ elin oðlunu.
Belleðimde canlanan vefasýz hatýralar
Su gibi akardýnýz, nerede çocukluðum?

Gönlümün kýyýsýndan bazen güzeller geçti
Þu zalimin yüzünden harcadým gençliðimi.
Çoktan beri yorgunum.
Baba ocaðýmýn ateþ komþusu
Uydurukmuþ meðer cümle masallar
Bari þimdi kanmasýn, nerede çocukluðum?

Ömer ÇELÝK / 13.07. 2020
Sosyal Medyada Paylaşın: