BAHAR MI GELEN
ÝBRAHÝM ERYÝÐÝT
Göçmen kuþlarýn sesi çarpýyor pencereme
Çöl ayazý saklý kanatlarý
Çýrpýnca kum doluyor avuçlarýma
Bahara koþan çocuklar yok sokaklarda
Kanadý yýrtýk bir yarasa çýðlýðý
Sarýyor dünyanýn her yanýný
Ertelenmiþ kitaplara kapanýþ
Dost yüzüne ekli özlem bir de
Ekran görüntüsünde donuyor
Tatil gibi ama tatil deðil
Seyahat parselli gelecek
Akýp gidiyor dijital âlem
Yapay zekâ kaplý atmosfer
Saçlarým ýslanmayacak bu baharda
Odalara hapis adýmlarým
Soyut pranga mâni sokaða çýkmaya
Balkondan göz kýrpan bahar
Sadece ellerimi ýslatýyor yaðmur
Ölümün sarkacý enlem boylam dinlemiyor
Pergelin sivri ucu kalbimde
Sonsuz yarýçaplý çemberler çizer
Çembere teðet doðrunun adýdýr ölüm
Teðetin eðimini sorsalar bilemem
Ölüm anýný imler deðme noktasý
Açýlýr göðün demir kapýsý
Kapanýr üstüne karantinanýn
Umudun kanadýna tutunur aþk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.