Gücük ayýnýn onyedisi günü Gücük ayýnýn Küçük Küçücük bir haber aldým Buzluydu gözlerince Sýnýyordu ince ince Yaþlý ve yorgundu yüreðim Yaþlý Hasta Yorgun Küçük haberse bilmece
Yaþlýydý gözlerim Sen ölürken yavrum Biz Ýkimiz ölürken Gizlice Bahanesi koca bir yalan olan Baban Hülyalar içinde
Korkmazdým ölümden Yine de korkmuyordumda Akla zulmü kaldýramaz insan Kalbe zulmü kaldýramazmýþ iki can
Sen ölürken yavrum Ben ölürken Biz, ikimiz Can evimizden Vurgun yedikde Baþka iklimlerin ayrý saatlerinde Mavi mi yeþil miydi bilmem hayat Orada gün parlýyordu belki Gece aðrýlarý çekerken ben Sen beni terkederken Üþüyorken aðustos ortasý Gözlerimdeki yaþ Yavaþ yavaþ Kýrmýzýdan is karasýna dönerken Ýs karasýna Karasý... Kara...
Seni alýp giderken Söz vermiþti ölüm meleði Bizi buluþturmaya gelecekti
Sen giderken yavrum Ýzin kaldi usumda Sisin Acýn Bedenim on yýl daha yaþlý þimdi Bin kere kýrýlmýþ kalbim Hasta Yorgun Solgunken Yaþlý bedenimden kalanýmla Abine olunca oyuncak Kaçtým Alaycý gözlerle Yalancý sözlerden Sevgimden
Öyle demiþti ölüm meleði Geri gelecekti Canýmda ne kan nede derman Beklemeye gücüm yok Söyle ona gelsin artik Özledim ben seni Çok özledim çok
Gücük gelip dellenir Toklu baþý sallanýrken Cipildeki çakýl gibi Ýþittiðim yalanlarla Kýmýldamaya yeltendi yüreðim Ýs karasý geçmemiþken Baðrýmdaki aðrýlara Göynümdeki yaralara Senden arta kalanlara Ýlaç olmazki bu haber Buz köze deðdi deðmesine Bir umut bir çare yok Gülmek için sebep ne Neden aðlayayým þimdi Çok geç artýk çok...