Vefa, kalbinin ortasýnda kýrýk bir ayna, göremezsin. Ýbret al! Can bu, kimler gelir geçer de bakýp göremezsin. Kendini kartal görürsün,; cismin minik serçe, seçemezsin. Ýbret al! Aþk bu, perde perde açar da takýp seçemezsin. * Ne kavgalar esti, ne kýyametler koptu bir tas dünyada, Küfürler, dilde, elde ve dahi gözde çamur; o dünyada, Ah! Vururlar, kýrarlar üstelik birbirlerini kýnarlar. Ýbret al! Sýnav bu, bak sonlarýný, hali nice oldular. * Evvelce birlikte havuz kurulmuþ, üryan kibirler yüzer. Susamýþlýk ki doyulmaz çeþmeden gýybet suyu içerler. Bir þaþýlýk ki "Bir" nedir bilmezler, þirk gözlüðü takarlar. Ýbret al! "Kudret" þarabýndan içenleri, nice oldular. * Adým adým ilerlerken hergün bildiðin istikametten, Bak bir adým daha ezip geçiyorsun þu fani ömründen, Sonu yok, zamaný yok, dur duraðý yok lezzet vadisinden. Ýbret al! Zan bu, býrakmaz seni, bir güzel dizginlemeden. * Mesut, sana son sözüm, iyi dinle! Ýþte söz, ahidname. Dedim hâlbuki yine bir çok kere, bu en son azledilme. Yaþ olmuþ otuz dokuz ömür sürülmekte; an, hasat biçme. Ýbret al! Esaret bu, kýr zinciri; kýrýlan, en son ivme.
Mesut Tütüncüler 12.07.2020 DENÝZLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.