Vura vura gittiðin baðrýmýn þurasýnda, Sözlerinin izleri yanýyor, be Çingenem. Gecenin yarýsýnda, gönlümün yarasýnda. Bir yer var ki kanýyor, kanýyor be Çingenem.
Canlý canlý gömdüðün sevgilinin ruhuyum, Hala sana aþýðým, deðiþmiyor bu huyum. Ýçirdiðin hasretin ayýlmaz sarhoþuyum, Yine baþým dönüyor, dönüyor be Çingenem.
Kalbe seni yaðdýrýr baþýmdaki bulutlar, Solmaz gönül vazomda, güllerinden demetler. Bir günlük vuslatýna baðladýðým umutlar, Çoktan beri sönüyor, sönüyor be Çingenem.
Hani bendim bir tanen, hani bendim caneþin? Ahrete mi saklandý, kollarýma dönüþün? Gözlerinin aþkýyla doðan hüzün güneþin, Artýk ufka dönüyor, dönüyor be Çingenem.
Ayrýlýk kor yaðmuru, can evime çiseler, Senden baþka halimden anlamýyor kimseler. Adýný her andýkça nefes kesen inmeler, Yüreðime iniyor, iniyor be Çingenem.
Mehmet Nacar Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet_Nacar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.