Ben bir dilek aðacýyým.
Gökle toprak arasýnda baðlantýlarým var.
Ýpler, çaputlar, kaðýttan dilekleri
Ýlkin gökyüzüne sonra evrene ilettim.
Kovalarca su taþýyan zaman geçmek bilmezken,tam uykuya dalarken
Üç günden beri küçük bir çocuk bana dadandý
Oðlum akýllý ol, patronlarý karýþtýrdýn.
21.24..
Çocuk mezardan bana dýrdýrcý bir kocakarýnýn kalbini getirdi.
Kabul etmedi gövdem
Çocuk mezardan yönetici bir erkin
Kalbini getirdi, zalim diye kabullenmedi.
Çocuk zengin bir adamýn kalbini getirdi.
Hýrsýný toprak bile doyuramamýþ.
Çocuk son kez bir þairin kalbini getirdi.
Saat 21.36 kabul etti.
Önce yavaþ sonra hýzlý..
Ne kadar gürültülü bir organ..
Ertesi gün ay dolunay vaktine kadar
Ýnsan olan bir aðacým.
Ýlk kalp atýþýnda,
Dünyaya yeni gelen bebek gibi
Duysaydým hýzlý otomobilleri.
Merdivenleri hýzlý çýkmýþ gibi
Kalbim atýyor.
Hemcinsim olan sandalye ve masa ile,
Konuþmayý istedim.ne beni anladýlar
Nede benle konuþtular
Ýnsanlar ve çocuk beni dinlediler
Bu durum hoþuma gitmedi deðil..
Ve en güvenilir yerde kalp atýþlarý bitmeli
Ýlk dolunay vakti, ve veda zamaný
Çocuk bana sarýldý
"Hep böyle kalbin Olsun dedi
Saat 21.36 kalbim atmaya devam ediyor
Ýnsanlar gerçek bir kalp taþýyana kadar,
Ben kalbi olan aðacým..
Demek ki çocuk kalbi kýrmayacaksýn.