Yoksul Ve Yoksun Köylü

Zamansýz gelen yalancý baharlarda
Buluta benzeyen dallarda
Küçük topraðýn küçük toprak evi
Umutluydu yaþamaktan.

Toprak gibi çatlaktý elleri.
Günün ateþi yaklaþýyor topraða
Topraðýn terini
Islak havlu gibi sarmaladý yoksulluk
Yaðmur ve suya hasret
Geceler düðümlenirken
Gökyüzünü kana bulayanlar
Dikildiler yoksul köylünün karþýsýna
Su ile yoksul köyünün arasýna girdi aða

Dünyada nasýl tüm ezenlerin yüzleri aynýysa
Ezilenlerin yüzleri’de aynýdýr

Nedir bu mal ve mülkün öfkeli çýkýþlarý,
Yetmedimi sana yedi köyün tapusu.?
Mezarýna mý getireceksin tapusunu

Bu ne kibir böyle..
Mal ve mülk sevgisi kadar
Birini sevdinmi veya sevildinmi
Birileri hiçmi baðýþlamadý seni
Senmi birinlerini baðýþlamadýn
Kul hakkýndan ne haber.

Yücelerden yüce hiçmi tökezlemedi
Hiç düþen birini ayaða kaldýrdýnmý.?
En son kime hariçten kardeþim dedin.
Hiçmi gözyaþýndaki tuzu,
Ekmeðin tuzu ile katýk etmedin.

Sen alaca karanlýkta
Gözlerini yeterince dinlendirdin.
Kendi yarattýðýn kör zindanýnda
Eti kemikten ayýran sendin.
Aklýn ve kalbin,
Arasýndaki mesafeler artýkça
Çorak topraklara benzeyende sendin
Bu çorak topraklardan hiç mi insanlýk yeþermedi.

Sencileyeni bir döl yataðýný kazýr gibi attýn hayatýndan
Senin cennettinde
Yoksul köylü cehennemi yaþadý..
Cennetinde;
Günahkarlarýn ve itlerin varken
Öyleyse cehennemi ödünç alsak
Ýteklenmeden ve kakýlmadan
Ýnsanca yaþasak biraz

belki kurtlar hep yiyecekler kuzularý
Ve hiç bir ana
Oðlunun kanlý mintanýný yýkamak zorunda kalmasýn.
Ey zincirler ve ezilenler..!
Efendilerin için var olmayý deneme
Kendin için yaþamayý denemeli

01 Aralýk 2017
Sinop
..............

19 Þubat 1979
Ayancýk










Sosyal Medyada Paylaşın: