KALBİMİN TADİLATI
Hani giderken birde hoþçakal demen yok mu?
Düþmanýn deðilken ben dostçakal demen yok mu?
Hayat devam ediyor mutlu kal demen yok mu?
Boy verdi gözlerimde hicranýn saltanatý;
Ne zaman biter bilmem kalbimin tadilatý…
Baþkasýna dermanken derdini unutan ben;
Yaraya kurban olan kurdunu unutan ben;
Çaresizlik þehrinde yurdunu unutan ben;
Yokluðun hasretinin bir cinayet sanatý;
Ne zaman biter bilmem kalbimin tadilatý…
Hangi derman derdime el uzatýr sen yoksan;
Hangi kader bahtýma gül uzatýr sen yoksan;
Düþeceðim kim þimdi dal uzatýr sen yoksan;
Dökülürken gözümden özlemin cerahati;
Ne zaman biter bilmem kalbimin tadilatý…
Kalbimde ki vurguna yettiðinde anladým;
Kör kurþuna hacet yok bittiðinde anladým;
Þah damarým boþaldý gittiðinde anladým;
Son sözümü duydun mu gönlümün salavatý;
Ne zaman biter bilmem kalbimin tadilatý…
Yokluðunda gönlümde hiç sormadan gezdiler;
Yoktun ya baþucumda, aðlattýlar, üzdüler;
Resmimi kör duvara kara kalem çizdiler;
Döküldü orta yere gönlümün safahatý;
Ne zaman biter bilmem kalbimin tadilatý…
Bekletme “gel” dediðin çaðrýný duyur artýk;
Aç kalmýþ sensizliðim baðrýnda doyur artýk;
Geç kalma rüyalara yýlda bir buyur artýk;
Siyahlara boyatma rengârenk kâinatý;
Ne zaman biter bilmem kalbimin tadilatý…
Ali ALTINLI – 10.07.2020
Saat: 22:37
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.