Yarım Kalan Şiir
Gittin…
Dilimde yalancý bir deniz tadý býrakarak
Ve adýmlayarak bu þehri, adýnla yalýnayak
Bir gün belki sen de susarsýn
Bir cümlenin tam ortasýnda
Adýmý hatýrlayarak…
Dikiþ tutmaz yarayla soyunmuþtum kapýnda
Kýlcal damarlarý patlayan
Ve kan, ve çanak, ve bir avuç susmak eylemiyle
Dökülmüþtüm avucuna
Yüklemleri küstürdün, dilim varmýyor söylemeye…
Hiç karanfil koklamamýþ þairlerin
Öznesi kadar gerçek
Ve ölüm ne kadar uzaktýr
Bu bendeki sýzýya
Susmak sevmekten beter, sakallarýmda biriken keder
Kafiyeleri susturdun, dilim varmýyor söylemeye…
Bestelediðin her rüzgar saçlarýnda çalar þarkýsýný
Verdiðin her nefes, öç alýrcasýna mavi
Kýyýlarýma vuran bu tuzsuz acýlarý saymazsak
Denizleri soldurdun, dilim varmýyor söylemeye…
Yüzünde taþýdýðýn cam kesikleri
Beþ vakit kanatýr ellerimi
Ne demiþti þair;
Gözlerin Ýki El Silah Sesi
Gözlerimi yoldun, dilim varmýyor söylemeye…
Senin de besteni unutur bir gün bu þiir
Yarým kalan her resmi ben bitirdim
Unutulan her þarkýyý ben besteledim
Ýki oðlum, bir orkidem ve saksýda domatesimle
Ve sayamadýðým onca keder, onca gözyaþý
Bir tomar kavga ve bir çuval incir ile
Tam da mutfak masasýnda
Yarým kalan þiir…
Bense azarlanmýþ küskün çocuk
Oyuncaðýmý kýrdýn, dilim varmýyor söylemeye…
Kabzasýný kavradýðýmda hissetmiþtim oysa
Ýçindeki metalin soðukluðunu
Ve iþaret parmaðýn, tam da göðsümü gösterirken
Üstüme yýktýn, bu iki kiþilik cinayeti…
Öznemi vurdun, dilim varmýyor söylemeye…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.