KARMAŞA

Sözlerim kör birinin defterinde, ömür boyu göremeyecek
Söyleyecek bir dil, tutulacak bir el mahþere kadar sürecek
Sevgiyle öfkem birbirine kenetlendi, nefretim gülecek
Bu denli ölüm sessizliðimin nedeni delirten kesinlik, bir gün bitecek

Evrenin benzer kutuplarýyýz yaklaþtýkça birbirimizi itiyoruz
Protesto ettiklerim yüzüme çarptý, hayallerim hataydý
Soruþturuyoruz ama konuþmuyoruz, araþtýrmak yanlýþ anlaþýlýr
Bozuk para misali harcýyor bizi duygularýmýz, artýk yok vuslatýn zamaný

Sönük renkler pürüzsüz düþleri alt etti, güzellikler kirli
Tertemiz yürürdü bendeniz, en ücraya sürüldü kalbim
Keskin tavizler verildi, bizim gibiler boyun eðdi
Eksiklikler biçimlendirir bilincimi, sezgilerim güçlendirir direncimi

Karmaþa baþlar paranoyalarýmla, kurtaracaklarým var
Kargaþalarla kuruntular artar, paradoks evham
Kaçamak yapanlar konuþmazlar, kendine saygýsý olmayan susmaz
Sanrýlarýn saçma sapan, sýrtýný dayadýklarýn alçak

Yalanlar gezegenlerin güneþin etrafýnda dönmesi gibi
Tetikte sikik sahteliðin, gerçeðin gizliliðin
Öðrenildikçe endiþeleriyle küçük düþen ürkekler, bu mu erkeklik?
Agresif aferist ahenkli alegori þekliyle hileli biri, yaþý gelince sözde alim

Aþýrý sekülerizm intihara meyil ettirir, böyle düþünen Azer Baba dinlemesin
Beynimde ki fikirler senelerce kin güden millet misali
Müthiþ bir güvensizlik içimde, þüphelerim bitecek gibi deðil
Yaþamýn her zerresi ihanet sanki, maskeli hislerin samimiyetini sikeyim




Sosyal Medyada Paylaşın: