Ayna Ağacı

Üþüyorum anne
Mavi gök serilsin üzerime gözlerinle
Peþimde hayaletler
Yapýþýk nefeslerime
Gece de gündüz de ayna aðacýna düþüyor tek tek anne
Saç örgülerinde yakalýyorum güneþi
Bu kez ellerim üþüyor anne
Ýçim yangýn yeri kalbim Ýbrahim
Bu sýzý beni çok fena vuruyor anne
Gölgeleri hapsediyorum gecelerime
Geceler ayna aðacýnda nöbette
Git diyorum...
Kovalýyorum güzel laflarla kaðýttan kuleler dikenleri
Sesime kulak veren ay çýkýp geliyor
Gümüþ saçlarýný salýyor Körfez’e
Silkiniyor deniz ansýzýn
Kulaðýmda mehtabýn sarhoþ ettiði balýklarýn þarkýlarý
Yýkýlan kulelerin sesleri gömülüyor derinlere
Ah anne... Mutluluk da mý üþütür insaný

Göçmen kuþlar muþtular taþýyor
Leyleklerin gagalarýnda taze umutlar.

Yine bir Þubat vakti,
Yine cemreler düþmüþ can vermeye
Bir cemre yakalasam diyorum, býraksam soðuk bedenime
Tekrar yeþersem, tekrar hissetsem nefesini yüreðimde

Bir an bu kadar uzun olur mu anne
Ölüm nöbetine düþtüm
Üzerimizdeki yük düþsün diye duadayým yine
Ardýmda sonlanmamýþ iþlerim
Yarým kalmýþ düþlerim
Ölüm tozunu serpiyor üzerime
Sen yakala beni ellerimden anne
Ah... Bu dert canýmý daha ne kadar yakar anne

Göçmen kuþlar muþtular taþýyor
Leyleklerin gagalarýnda taze umutlar...

Yine bir Þubat vakti,
Yine cemreler düþmüþ can vermeye
Bir cemre yakalasam diyorum, býraksam soðuk bedenime
Tekrar yeþersem, tekrar hissetsem nefesini yüreðimde
Sosyal Medyada Paylaşın: