Mehtapsýz gecelere sanmayýn ki alýþtým, Diþlerimi sýkarak, tuz basarým yaraya, Yýldýzlara bakarak yol bulmaya çalýþtým, Yýldýzlar göz kýrparken, bulut girdi araya.
Hafiften esen rüzgâr mis kokular taþýyor, Kayýp giden göktaþý ufuklarý aþýyor, Uzaktan kurt sesleri gittikçe yaklaþýyor, Hiç farkýna varmadým, nasýl düþtüm buraya.
Ateþ gibi parlýyor baykuþlarýn gözleri, Karanlýkta kaybolmuþ avcýlarýn izleri, Kulaðýmda çýnlýyor büyüklerin sözleri; Körler ihtiyaç duymaz bilesin ki çýraya.
Kopkoyu gölgelerdi saatlerdir gördüðüm, Ayný yerde dolaþtým, oldum sanki kördüðüm, Benim için tuzakmýþ, meðer kendi ördüðüm, Kafam karmakarýþýk, dizemedim sýraya.
Galiba karýþtýrdým çok bildiðim yollarý, Ayaðýma dolaþtý sarmaþýðýn dallarý, Durdurmaya çalýþtým akýp giden yýllarý, O yâr gönlünü açsa, deðiþmezdim saraya.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.