DELİ GÖNÜL
DELÝ GÖNÜL
Deli gönül daldan dala konarsýn
Kýskanýrlar baþýn derde girer bak!
Sen durulmaz çaðlayan bir pýnarsýn
Bir gönle gir sade bir aþk ile ak
Bazýlarý küsüp, çekip gittiler
Yeter artýk canýma tak etti der
Bunlardan da ders almadýysan eðer
Beni yaktýn, kendini, herkesi yak!
Söz dinlemez her güzele bakarsýn
Bir gülüþe çaðlayarak akarsýn
Ümit verip nice canlar yakarsýn
Karýþamam artýk sen bakarsan bak
Kimi gelinlikle kurar hayaller
Mýknatýs gibisin akar gönüller
Hercaisin ama ne bilsin eller
Bana sorma ýrak dur benden ýrak
Düþlerinde pembe panjurlu villa
Ýçinde de sen oluyorsun illa!
Her akþam kapýdan elinde gülle
Bir eline, birini göðsüne tak
Nerde güzel görsen orda kalýrsýn
Safça gülen gözden ilham alýrsýn
Duygu insaný nasýl gönül kýrsýn?
Mümkün müdür bir gönülde bulunmak
Nere gider güzellerin vebali
Yolun yanlýþ olmaz ki istikbali
Severim ben dersin insanlýk hali
Bir gönülde kalmaktýr insan olmak
Anzeri der anla artýk eh yeter
Derde düþüp olacaksýn bak beter
Seni uçurumdan gör biri iter
Kader deme kendin ettin sana hak
Ozan Anzeri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.