EMEKLİ
EMEKLÝ
Çalýþmýþ almamýþ o muradýný
Kara kaderine yanar emekli
Arar durur giden günün tadýný
Aaah diye gençliði anar emekli
Sanýrsýn denizde gemiler batýk
Özünü almýþlar diyorlar atýk
Çoðu kez sofraya bulamaz katýk
Ekmeði þerbete banar emekli
Adý üzerinde emekler yürür
Çekemez gövdeyi adeta sürür
Sýzlana sýzlana yüreði çürür
Ýki gözü iki pýnar emekli
Özenle çalýþtýk alnýmýz aktýr
Ýnanmazsan bize arþive baktýr
Size oy verirsem adým salaktýr
Basit vekilleri kýnar emekli
Hayýrlý evlatlar vermiþ bu yurda
Kimi þehit, kimi sakattýr hurda
Efendiler rahat rahat uyur da
Herkesi kendince sanar emekli
Benim maaþ günlük elin piçine
Vergide haksýzlýk gider gücüme
Konuþsan týkarlar hiçi hiçine
Yine de þansýný sýnar emekli
Ekmeði var ise yoktur yakacak
Vah desen gözünden yaþlar akacak
Soruyor bizlere kimler bakacak?
Ayazda soðuktan donar emekli
Anzeri dertler çok yaklaþtý seçim
Hesapla, kýsýtla olmuyor geçim
Kimi aç, kimi lüks düzen ne biçim?
Bir çift tatlý söze kanar emekli
Ozan Anzeri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.