SİTEM

SÝTEM
Yusuf Yýlmaz

Duygularým,bedenim hak etmedi,
bu beton yýðýnlarý arasýnda hayat geçirmeyi...
Benim yerim doða ile baþ baþa olmak.
Düþün ki
bir sabah evden çýkar çýkmaz
reng renk çiçekler arasýnda dolaþtýðýnýzý.
Gözlerinizi yumduðunuzda,
o daðlarý,
temiz havayý soluduðunuzu,
yeþil çimenlerde
su þýrýltýlarý arasýnda gezdiðimizi düþünün.

Bir rüzgar eser,
Savurur tohumlarý.
Þanslý bir tohum
sýkýþýr kalýr taþýn çatlaðýna.
Sabah güneþinin
Iþýklarý süzülür ta içindeki özüne,
Gýdýklar taþýn týrtýllarýný.
Su anne yetiþir, emzirir,
yeni doðan bebek gibi onu.
Daha gün aðarmaya baþlamadan, güneþ,
yeþilinden hangi rengi istersin diye sorar,filize.
-Altýn, yakut, gümüþ damlalarýndan hangisini seversin?

Düþüncelerim de hak etmedi bu karmaþýk ortamý.
Baþarýyý ararým hep.
Sözde deðil, varlýkta ararým.
Gerçeði ararým.
Yeter ki sen,
onu göze al,
Þimþek gibi bir düþ düþer aklýna.
Matematik –felsefe- fizik- kimya- emek...
Bir öz doðar beynimde.
Öz özü doðurur.
Çiçek gibi, yaprak gibi
Bir içim su gibi..

Yokluktan korkma,
Çünkü çözüme zorlar seni,
Ümit ettirir, emek verdirir.

Eðer elindeki varlýðýn kýymetini bilmezsen;
gülmek –sýrýtmaya,
taktir-alaya,
baþarmak-þýmarmaya,
anlam ise anlamsýzlýða yaklaþtýrýr seni.

Dünyaya küsme,
yoksa,
ruhun bir buz parçasý gibi düþer denize,
kaybolup gidersin.

Dilim de hak etmedi
yüksek sesle konuþmayý.
Dilim seni, dilim dilim edem seni.
Doðadaki nesneler gibi konuþsana.
Her þey konuþtu.
Kuþlar konuþtu, aðaçlar konuþtu,
toprak konuþtu, taþ bile konuþtu.
Bir tek insan bulamadý, insana, insaný anlatacak bir dili…

Her þey doðada var diyorum:
Saðlýk, huzur, mutluluk.
Doða düþmanlarý o kadar zalim ki neredeyse gökyüzünü de alacaklar elimizden.
Topraðýn sýcaklýðý ile oynuyorlar,bir avuç maden için.
Sularýmýzý bulandýrýyorlar.

Koza gibi evimiz olsun.
Fýrtýnalardan tehlikelerden bizi korusun.

Aþkýmýz, sevgimiz bulutlar kadar yüce;
icap edince gözlerimizin buðusunu gizlesin.
icabýnda sevinçlerimizi belli etsin sýyrýlýnca,
güneþin önünü açsýn.

Merhametimiz adaletimiz denizler gibi olsun.
Kirimizi, günahlarýmýzý yýkasýn.
Yoksula, mazluma kollarýný açsýn.

Yaðmur gibi, kar gibi,
baharýn rengi gibi,
çay içer gibi,
dalýndan düþen yaprak,
esen rüzgar gibi,
kýsaca, doðanýn kalbi gibi atsýn,
benim kalbimde...








Sosyal Medyada Paylaşın: