GELSİN
GELSÝN
Ýnsanlýk kaybetmiþ ârý vicdaný,
Bulunca sözünden caymayan gelsin.
Nefsani duyguyla sever cüzdaný,
Nakdini gönlüne koymayan gelsin.
Ýnsaný yanýmýz erir günbe gün,
Çoraklaþmýþ gönül duygusuz ölgün,
Tutsak zihinlerde fikirler üzgün,
Akýl tutulmasý yaymayan gelsin.
Vicdan sükuttaysa fiyatlar azar,
Ateþ olur yakar marketle pazar,
Gücü yetmeyene layýk’sa mezar,
Ýzansýz zengini saymayan gelsin.
Acýlar ekilmiþ dünya daðýna,
Meyvesi zakkumdur girme baðýna.
Ýnceden bir sýzý girse saðýna,
Haline gülüpte baymayan gelsin.
Çoktur vicdanlarý istismar eden,
Merhamet diyerek arsýzca güden,
Hasenat yapana olmasýn neden,
Vermesen zemmeder duymayan gelsin.
Para konuþunca vicdan susmasýn,
Zulme uðrayanlar kanlý kusmasýn,
Adalet daðýtan korkup pusmasýn,
Sürmez böyle devran yýlmayan gelsin.
Mehmet Demirel 05.07.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.