VEFANIN HANCISI

Mademki kararlýsýn toplanmýþ valizlerin;
Dur diyecek kelimem kalmadý umudumda…
Baþtan sona silinsin ruhumdaki izlerin…
Olmasýn parmak izin ölürsem tabutumda…

Ne þarkýlar dinledik þu sahil kenarýnda;
Titreyen dudaklarda kaybolurken hicazlar…
Kavrulurken hayaller imkânsýzlýk narýnda;
Sözleþmiþ intihara çalýnan bütün sazlar…

Olmayan bir duaya açýlmazken ellerim;
Senmiþsin sen demek ki koynumda yýlan olan;
Ya güngörmez düþlerim bembeyaz hayallerim;
Ýki hece vedanýn sonunda yalan olan...

Ýki elim yakanda yarýn mahþer gününde;
Kaçacak yerin olmaz nereye baksam sensin…
Ýmzalanmýþ hükümdür miras kalan dününde;
Alnýmda bir ondörtlü kurþunu sýksam sensin…

Gururlan çekinmeden karþýnda eserin var;
Doya doya bak þimdi tebessümler içinde…
Nasýl olsa senin de hüsrana seferin var…
Baktýðým siyah-beyaz þu albümler içinde…

Kahrýmdan vura vura yýkýldý tüm duvarlar;
Dönüp bakma arkana enkazdan sonrasýna…
Saðýmda kahroluþum solumda tüm efkârlar;
Býraktým kahretmeyi son yazdan sonrasýna…

Demek “böyle bitmeli” diyerek baþlamýþsýn;
Tüy bitmemiþ sevdamýn o doðum sancýsýna…
Sen ilk günden tomurcuk goncayý taþlamýþsýn;
Tüm suçlarý atarak gönlünün hancýsýna…

Ali ALTINLI – 03.07.2020
Saat: 22:09

Sosyal Medyada Paylaşın: