Abi ben denizciyim. Tek bir þey var bildiðim, ona ait herþeyiyle beraber suyu sevdiðim...
Bir balýk gördüm diyelim, girene kadar bir kaya deliðine, düþerim peþine... Artýk Allah ne verdiyse sen de onaltý, ben diyim yirmi metre derine ...
Bizim için su bir tutkudur abi. Balýkta suyun zümrüt kolyesi. Hesaplamam o an saniyeyi... Ne kadar derindeyim,güvenli midir, deðil mi?
Tek þey vardýr kafamda , o balýk benim olacak günün sonunda. Öyle bakma ayýplar gibi abi, bunu anlamak zor suyun dýþýnda ...
Misal yirmiüç yaþýnda bir arkadaþ gecen sene þurada vurgun yedi. Þu gördüðün kaya var ya, iþte o kayalýkta bulundu cesedi...
Ýnanmazsýn, sanki hayat anlamýna kavuþur, suyun kollarýna atladýðýn o anda. Su bizim için bir tutkudur abi. Seven sevdiðinin peþinden gitmeli, deðilmi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül-i Rana Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.