Geçmis yokmuþ. Ne gelecek ,ne de an... Bir büyük patlama ve ardýndan, tek gözlü bir dev olarak doðmuþ zaman.
Ýþtihalýymýþ. Nihayetinde dev imiþ. Eline geçeni bir çýrpýda yer imiþ Sinirliymiþ. Kayayý un ufak toprak edermiþ. Gizlenen herþeyi çýplak edermiþ. Saclarý aðartýp apak edermiþ. Çoðundan akýlca üstün olanýn, Aklý(n) alýp hepten ahmak edermiþ
Derler ki Nasýl olmuþsa olmuþ, zaman bir kýzý sevmiþ. Ne var ki, Kendisi dev , kýz insan. Sevememiþ bir türlü insan olan. Bu bitmez tükenmez öfkesi ondan. Meðerse sevgisiz kalmýþ dev zaman.
Þimdi naralar ata ata bana yaklaþýyor Ýmdaat! Yok mu beni kurtaran ? Nicelerini yutupta doymayan bu iþtihalý devin kollarýndan Ne mümkün kaçmak ...ahh Sonunda beni de heybesine atýyor zaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül-i Rana Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.