El sürmesin yarama ehil olmayan kullar, Çare olayým derken, büsbütün azdýrmasýn. Þerha, þerha yarýlmýþ sýlaya giden yollar, Hasretlik çekenlere aðýtlar yazdýrmasýn.
Viranelerde açan yalnýz bir çiçektin sen, Yapraklarýn rengârenk; üzerin desen, desen, Gözlerim açýk gider, son günümde gelmezsen, Bana duyduðun öfken ahdini bozdurmasýn.
Bilirim için yanar, benim gibi senin de, Gözümü alamadým gerdanda ki beninde, Ben uzaktan bakarken rüzgâr gezer teninde, Seni okþayan rüzgâr kafamý kýzdýrmasýn.
Ýki gece, üç gündür yollarýný beklerim, Ne kadar yalvarsam da tutmadý dileklerim, Birbirine deðmeyen, yorulan kirpiklerim, Gözyaþýmý hapsetsin, dýþarý sýzdýrmasýn.
Yüzüme gülümseyip, alay mý ediyorlar? Sever gibi görünüp, býrakýp gidiyorlar, Kara sevda çekenin sonu kötü diyorlar, Ýki yanmýþ yüreðe tek mezar kazdýrmasýn.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.