Akýntýya karþý kürek çektim de,
Direncime kuvvet yazdýðým oldu;
Ýðneyi kaybettim mecaz içinde,
Kalemimle kuyu kazdýðým oldu.
Fýrtýnada geçtim hasret çölünü,
Sýnadým gönlümün tahammülünü;
Ýçten soðumayan meram külünü,
Kestane gömerek bozduðum oldu.
Göle yoðurt çaldým, maya tutmadý;
Yüksek siyâsete aklým yatmadý;
Kelam rüþvetine selam yetmedi,
Aþýk ayaðýnda tozduðum oldu.
Yay burcundan oku saldým hedefe;
Gizledim incimi sýrdan sedefe;
Pavyon entelini koyarken tefe,
Ýþret kokusundan sýzdýðým oldu.
Mevlâna’ya Yunus meþrep seslendim;
Karac’oðlan emsal sevdâ üstlendim;
Dadaloðlu’nca sarp daða yaslandým,
Yersiz buyruklara kýzdýðým oldu.
Köroðlu’ndan ödünç aldým telini,
Nigâr sandým ata binmiþ gelini;
Kartpostalda gördüm Çamlýbeli’ni,
Rüzgârýndan hile sezdiðim oldu.
Akrebin postunu dünyaya serdim,
Yelkovan önüne buzlu cam gerdim,
Zaman tüneline damardan girdim,
"Seyyah-ý fakir"ce gezdiðim oldu.
Meþk yaparken aklý kapýya koydum,
Yaylý tamburlardan bestemi duydum;
Çýplak heykellerin içini soydum,
Kelimeyle resim çizdiðim oldu.
Sevdim gönül gözü uyananlarý;
Tenzih ettim gerçek inananlarý,
Cennet pazarlayan bezirgânlarý,
Ýmâmesiz ipe dizdiðim oldu.
Çalma çýrpma eser hýrsýzlarýný,
Medyanýn körkütük arsýzlarýný,
Levanten kýrmasý soysuzlarýný,
Çamura basarken ezdiðim oldu.
Kimi köþe döndü malý götürdü,
Kimi soframýzý silip süpürdü;
Bakla çiçek döktü, kahve köpürdü,
Fal taþan gözlerden bezdiðim oldu.
Dünya ters döndükçe kalktým amuda,
Güvercin uçurdum kansýz umuda;
Öfke tuzaðýnda, haklý konuda,
Darýldýðým kadar üzdüðüm oldu.
Alemi saðýr, kör, aptal göreni,
Över pozlarýnda dostun yereni,
Adam ütmek için akýl vereni,
Kesenin aðzýnda büzdüðüm oldu.
Yol geçen hanýna tezgahý kurdum,
Delinin zorunu Veli’den sordum;
Denklemin dengini mantýða vurdum,
Cevabý kendinden çözdüðüm oldu.
Dile geldim aþka ferman heceyle
Dalga geçtim uyur-gezer geceyle
Suyun öðretisi sýr bilmeceyle
Anlam deryâsýnda yüzdüðüm oldu.
Sözden aymaz, nükte bilmez alýðý,
Muz gönünden çýkma sapý-salýðý,
Gül dalýnda zýpkýn yemiþ balýðý,
Bülbül bakýþlarla süzdüðüm oldu.
Kumara benzemez bu dil oyunu,
Tiridine sýkar limon suyunu;
Tam anlatacakken Türkmen toyunu,
Mürekkep tükendi, söz düðüm oldu.
Yad, yaban sultaya direnç uyaðý,
Doðaçlama mýsra düzdüðüm oldu.