biliyorum gelmez geri güz mevsimi, yaprak sarý saçlarýma düþen karý izliyorum her olaný
ufacýk olsun bir umut ver geleyim geç deðilse eðer çatlasa gök yarýlsa yer burda deðil oradayým nerde isen yanýndayým
tebeþir, tahta, sýra, masa defter kalem uzun, kýsa söylemediniz bana bakaný üfleye üfleye ateþ yakaný
ziller çaldý okuldayým yine ayný sýnýftayým hep baktýðýn sýradayým neden ben de bakmadým ki o ateþte yanmadým ki
þimdi bir resmini buldum internet denizinde nasýl da mutlu oldum seni tekrar görünce gözlerine bakýyorum ne demiþsen okuyorum bana dair dediðini tek harf olsun arýyorum
lacivert ceket, gri etek herkes okulda sen yoksun tek Ýbrahimim ateþteyim ateþin içindeyim dumanýnda közündeyim Yusufum kuyudayým sen kendi kýyýndasýn ben kendi kýyýmdayým benden kalkan gemilerle seni aramaktayým çýktýðým seferlerden dönüyorum eli boþ geleceksen þimdi gel koþacaksan þimdi koþ
yaktýðýn bu ateþi büyütmek bana düþtü öyle büyük oldu ki bir yangýna dönüþtü Ýbrahim yanmamýþtý ama ben yanýyorum ateþi sen seni de ateþ sanýyorum Sosyal Medyada Paylaşın:
kader hamağı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.