Üzülür Bir Gün

Üzülür Bir Gün

Gönül hikâyeme kâlpler dayanmaz,
O kadar acý ki duyan inanmaz.
Bir zalime düþtüm, neden hiç kanmaz?
Belki aþk destaným yazýlýr bir gün.

Sevdanýn temeli kökten çürümüþ,
Sadakat tükenmiþ, zulüm yürümüþ.
Gönlün þafaðýna duman bürümüþ,
Bu sevgisiz dünya bozulur bir gün.

Boþuna beklerim, zalim ’gel’ der mi?
Kor sesimi duymak bu kadar zor mu?
Çilem elinden mi, yoksa kader mi?
Elbette baðlarým çözülür bir gün.

Yâr bir taþ deðil ki, o da bir insan,
Ýnsafa da gelir eðer inansan.
Parça parça olsan, ateþte yansan,
O da herkes gibi üzülür bir gün.
Sosyal Medyada Paylaşın: