Unut Kuşu

Soru buydu, ilk aðýzdan çýkmýþtý.
"Evet kimi sevebilirsin?"
suslarla tartýn gerçeði,
gülüþlerin ardýna gizledin belki
boþ sözlerle cevabý girdaplara doladýn
"Seçemezsin ki!" dedin "O seni bulur!"

Sýradaki soru, ikinci aðýzdan çýkmýþtý.
"Buldu mu peki?"
Gene diyemedin, suslara bürüdün kalbini
"Uzaklar var, kokusu içini titreten" diyemedin
"Ya yakýnlar!" diye soramadý ikinci aðýz
Cevap veremedin:
"Yakýnlar var,
- el ele dar aðacýna ne astýðýný bilmeden uzaklaþtýðýn"
"Hadi anlat!" dese "’yok’ kalabalýk"
"Yollara düþmüþ kaz sürüsü gibiyim" diyemezsin
"Yaz ortasýnda,
- bir damlacýk birikinti peþindeyim" demez gözlerin,
- kapanýr gök yüzü gibi
- unutur maviliði iyice,
- yaðmayan, yaðamayan kara bulutlar sarar içini.

Sonuncu soru, üçüncü aðýzdan çýkmýþtý.
"Ne olacak þimdi?"
"Güneþ doðmadan batacak içimizde!" demezsin,
Yüzün güler, için cehennem, bilemez "’yok’ kalabalýk"
- Zamanýn hesap ödeme vakti
- Üzerimizde uçuracak Unut Kuþlarýný
- Uyutacak bizi.
Sosyal Medyada Paylaşın: