Dedim adım “kalbim” O verdi bu ismi bana; şairşizofren
Dedim adım “kalbim” O verdi bu ismi bana;
Bir kabusla uyandým bu sabah, Haddinden güzel, Hiç sevilmemiþ Bir kadýnýn kollarýnda, “ölüm günün kutlu olsun” dedi, “þairþizofren, þiirler dökülsün kalemine...” Balkonda oturduk önce, Denize karþý, Sigara uzattý bana, yakýp. Ýnce parmaklarýyla; “o kadar da ulaþýlmaz deðilmiþsin, gözümde büyütmüþüm” dedi seni; Gülümsedim… Dedi ruhun yok; Baþkasýnda kalbin. Benim gibi, Oysa ne güzel olurdu, Yeniden sevebilsek birbirimizi, Ya da tamamen unutsak. Sanki önceden tanýþýyormuþuz gibi... Oysa o an tanýþmýþtýk, Dedim adým “kalbim” O verdi bu ismi bana; Dilimde buruk bir tat, Ruhumu hiç sorma... ve dedi: “düþünde boðulan adam hadi git doya doya yaþa" Ve uyandým yeniden ismimi veren kadýna...
Tankutalp Altunsoy (þairþizofren)
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairşizofren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.