Sabýrdýr onun iþi yapraklarý diþlerken Doðru zamaný bilip doðru aný düþlerken Minicik bir týrtýl ki duttan atlas iþlerken Kelebek oldum dedi uçuverdi gitti bak
Gül ki bülbülü bekler þarký dinlesin diye Aþký için aðlasýn dertle inlesin diye Nasýl dua ediyor Hak’ka önlesin diye Hep gonca kalamaz ki açýverdi gitti bak
Züleyha ki Yusuf’u ömür boyu özledi Yýllarca her halini sabrederek izledi Yusuf doðru zamaný bekledi ve gözledi Ayrýlýðýn zehrini saçýverdi gitti bak
Kutsal bildin sokmadýn kimseyi o mahreme Sonra verdin þifreyi bir garip muhtereme Sandýn ki dayanacak en þiddetli depreme Gönlündeki o mabet göçüverdi gitti bak
Bazen býrakmak gerek akýþýna seline Her zaman denk gelmiyor parmaðýn bam teline Yýllarca hapsettin de ne geçti ki eline Ömür kafeste bir kuþ kaçýverdi gitti bak Beyazmelek/24.06.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyazmelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.