Öyle caným yanýyor ki sensizlikten Nefes alamýyorum þu koca dünyada Ellerim ellerinde olmalýydý Gözlerim gözlerinde diye düþünmeden edemiyorum Dudaklarým sensizlikten kurudu Bir damlana muhtacým diyemiyorum
Diyemiyorum ki tut elimi Kimselerin olmadýðý yerlere gidelim Ýnsanlarýn ve dünyanýn telaþýndan uzak Bulamasýnlar bizi unutsunlar istiyorum Diyemiyorum ki seni ne çok seviyorum
Öyle caným yanýyor ki sensizlikten Her an her þeyi yapabilirim inan Mesela koþarak mahallene gelebilirim Benimsin diye haykýrabilirim sokaðýnda Gecenin sessizliðinde lambanýn altýndaki küçük kedi bakarken bana Yapabilirim inan bana
Sabahýn ilk ýþýðýna kadar kapýdan senin çýkmaný bekleyebilirim sonra Gökyüzüne ilk bakýþýný,güneþten kamaþan gözlerini izlemek için Ah bir dönüp baksan bana Keþke bir baksan derdim Göremediðin en yakýn yerdeyim oysa Sana geldim derdim sensin benim tek derdim