Aþkýn sonu varýr hiçe.
Acýsý dert olur içe.
Sensiz, ömür nasýl geçe?
Ben, hep bunu düþünürüm.
Hasretinden, her gece, içe içe,
Ben hep seni düþünürüm.
Hasret vurur taþtan taþa.
Katlanýrým paþa paþa.
Ben ölsem de, sen çok yaþa!
Ben, hep seni düþünürüm.
Seni Unutmak mý? Tövbe, haþa...
Ben hep seni düþünürüm.
Aþkýn bende bir nehir ki,
Akar durur Akdeniz’e.
Gönül viran olmuþ bir þehir ki
Rengi vurur bak, benize.
Gülerken de aðlarken de
Arkamda býraktýðým silik ize,
Ben hep seni düþünürüm!
DuyguseliozaN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.