İçli bir şiir yazmak istedim

sana
Peþimi býrakmadý ezeli dostum

Pencereye çýktým ben de
Tanýdýk bir bahçe aradým
Birkaç aðaç
Her dalda onlarca nefes kýrýðý

Bir þarký takýlmýþtý dudaklarýma
Kendim uydurmuþtum

Mevsimsizdi seviþmelerimiz

Uzaklar dedim sonra
Bir ah çektim
Tepeler arasý bir fotoðrafta ölüyordu sevgilim
Ve
Hüzünlü bir güzelin cama vuruyordu saçlarý
Topladým
Birazýný içtim
Birazýný sakladým

Odamda kendime aitti ne varsa
Hep bildiðim gibiydi duvarlar

Bir oyun icat ettim ben de
Kara bir trenle getiriyordum geleceði
Sokaklarýnda ýhlamurlar badem kokularý
Bir sürü ve fýstýk gibiydi falanlar ve filanlar
Günebakanlar arasýnda üstelik ay ýþýksýz cillop gibi sevgili

Neredeyse týpkýsýnýn aynýsý oluyordu her þey
Bir an kendim bile inanýyordum
Öylesine sarýlmak istiyordum
Ýki minik kuþ oluyordu kollarým
Öyle kalakalýyordum sonra
Göðsümden havalanan gölgeye
Öyle bakakalýyordum

Bir þeyler vardý oralarda bir yerlerde
Bir þeyler çürüyordu
Çürüse de dönüyordu
Biliyordum

Sosyal Medyada Paylaşın: