bir kurþun kadar aðýrým ya bugün yürüdüðüm yollar dokundugum aðaçlar kokladýðým çiçekler bile benden korkuyor zamaný yýrtýyor sanki yürürken adýmlarým varlýðým bile varlýðýna düþman kendi kendimden bile köþe bucak kaçýyorum
aðýrlýðýmý taþýyamayacaðýný bildiðim yolculuklara çýkamýyorum bu yüzden göðü delerim endiþesiylen ciðerlerime derin bir nefes bile çekemiyorum bir kurþun gibi aðýrým ya yine bugün kendi gölgemin hýzýna bile yetiþemiyorum
bastýðým yerin aðrýsýyla inletiyorum topraðý sýrf ayakta durmaya çalýþsam bile dünyanýn dengesini bozuyorum ne kadar çabalasam da hafiflemeyince yüküm sonunda kendi aðýrlýðýma teslim olup bir kurþun gibi batýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.